Σε έναν τελικό αγώνα που διεξήχθη στο στάδιο Αλκαζάρ παρουσία 1500 και πλέον φιλάθλων – οπαδών του ερασιτεχνικού μας ποδοσφαίρου, που ήταν συναρπαστικός σε θέαμα, φάσεις, εναλλαγές στο σκορ (ίσως ήταν ο πλουσιότερος σε θέαμα τελικός Κυπέλλου), η ομάδα των Φαρσάλων κέρδισε τελικά στην παράταση την αξιόλογη και ισοδύναμη ομάδα του Δωτιέα Αγιάς με σκορ 3-2 (κανονικός αγώνας 1-1).
Η ομάδα της Αγιάς είχε την ατυχία να αγωνισθεί από το 33΄ του αγώνα με 10 παίκτες, αφού στο λεπτό αυτό αποβλήθηκε ο Τσακάλι, σε πέναλτι που παραχώρησε σταματώντας τη μπάλα με το χέρι, πριν αυτή καταλήξει στα δίχτυα της ομάδας του. Την εκτέλεση αυτού του πέναλτι ανέλαβε ο Βούλγαρης και ο τερματοφύλακας του Δωτιέα Φαρμάκας με εκπληκτική απόκρουση, του στέρησε τη χαρά να πανηγυρίσει.
Πέναλτι κέρδισε και η ομάδα της Αγιάς στο 41΄, το οποίο ο Τσατσαλίδης αξιοποίησε και έδωσε την πρωτοπορία στο σκορ στην ομάδα του.
Η ισοφάριση για τον Αχιλλέα ήρθε στις αρχές του β΄ ημιχρόνου με σκόρερ τον Βούλγαρη.
Μέχρι τη λήξη της κανονικής διάρκειας του αγώνα, οι ποδοσφαιριστές και των 2 ομάδων πάλεψαν για την επιτυχία νέου τέρματος, αλλά το μόνο που κατάφεραν ήταν να δημιουργήσουν χαμένες ευκαιρίες για σκοράρισμα.
Η ημίωρη παράταση ήταν η χρονική διάρκεια του αγώνα που έκρυβε τις περισσότερες και μεγαλύτερες συγκινήσεις. Μόλις στο 92΄ ο Βούλγαρης σκοράρισε για την ομάδα του και πριν προλάβουν να κοπάσουν οι πανηγυρισμοί παικτών και οπαδών των Φαρσάλων, στο 94΄ ο Τσατσαλίδης σημείωσε το 2-2.
Ακριβώς στο 110΄, ο Λόλας πέτυχε το νικητήριο γκολ για τον Αχιλλέα και τελικά αυτό το 3-2 που σημειώθηκε ήταν και το τελικό σκορ του αγώνα.
Το σφύριγμα της λήξης του αγώνα από την Ανδρομάχη Τσιοφλίκη (Γκάγκας – Καρακώστας – 4ος ο Ανδρέας Γρηγοριάδης), βρήκε ποδοσφαιριστές, προπονητές, διοικούντες και οπαδούς των Φαρσάλων, να πανηγυρίζουν έξαλλα για την κατάκτηση του βαρύτιμου τροπαίου.